Hüzün Peygamberi... (SAV)  

Posted by Tespih Taneleri... in























''HUZUN BENIM DOSTUMDUR''

Buyurmus huzun peygamberi(sav). Omru huzunden sagilmis yetim, Hira, Ibrahim, Taif, Uhud, ifk ne yana baksan huzun...

Huzne bu huzun yeter. Neler cekmis, ne olaylara tahammul etmek zorunda kalmis mubarek.

Eyy yar, sen gittin bir huzun kaldi bana
Beni benden geciren bir sozun kaldi bana

Kizim demis kulagina Allah Rasulu(sav);

''Uzulme bundan sonra hic aci cekmeyecek baban''

Nasil bir huzundur bu yurekleri delen, zemheri bir kor gibi yakip kavuran.
Okudukca yasarim senle o hayati, o kadar aglarim, o kadar olurum bin kere.
Ruhum sigmaz bedenime nacizane
Tasarim, patlarim cogu kere dalarim enginlere
Huzunlenirim iste oylesine
Soz geciremem bir turlu yuregime
Yasadiklarini dusundukce
Gozlerimden yas yerine kan akar Ya Rasullullah.
Huzunlenirim iste oylesine

Huzun sizidir, ince, keskin ve sivri... Varla yok arasi. Parlak ve goz alici, anlik ve guclu. Ne simsek, ne yildirim, ne gok gurultusu.
Gun isiginda yagmur gibidir huzun, gokkusagina gebe.
Huzun su gibidir. Azizdir, serefli ve nadir.
Hem herseye yeter, hem yeri doldurulamaz.
Hakiki huzun zihni bulandirmaz, kalbi bunaltmaz.

Huzun iste yazmakla bitmez. Icimden huznu yazmak geldi bugun daha dogrusu. Efendimiz(sav)'in bir iki hadis-i serifini okudum cok huzunlendim. Ozellikle arka arkaya kaybettigi cocuklarini dusununce neler cektiğini ucundan az da olsa hissedebiliyorum icim yaniyor. Hakkaten huzun Peygamberi mubarek. Oyle anlayisli oyle sabirli. Hepimizin cocuklari var en kiymetlilerimiz azicik tefekkur edin arkadaslar. Biraz O'nu yasayin ki icinize yerlessin sevgisi muhabbeti.
Bir hadis-i serifte buyuyor ki Canlar Cani, Gonuller Sultani(sav):

''Her kim beni anasindan, babasindan, cocuklarindan cok sevmezse gercekten iman etmis olmaz''

Bu hadisi cogu insan yalnis anlar. Ancak sizin O'nu sevmeniz Kendisine bir sey kazandirmaz ya da O'ndan birsey eksiltmez. Sizin O'nu herseyden cok sevmeniz sizin imaninizi arttirir. Bunu da Allahu Teala soyluyor.

Bununla ilgili bir suru ayet var. O'nu cok sevmemiz lazim cok... Bu nasil olacak?
O'nu en iyi sekilde taniyarak, hayatini kendi hayatimiz gibi ezberleyip anlamaya calisarak. Zaten sonrasinda gerisi gelir. Muhabbet aski doguruverir siz farkinda olmadan.

Rabbim sefaatine layik eylesin ve insallah hakkiyla O'nu tanimayi nasip eylesin...Amin Ya Rabb...

Husna

This entry was posted on Çarşamba, Nisan 07, 2010 at 07:02 and is filed under . You can follow any responses to this entry through the comments feed .

5 yorum

Bu güzel duaya amin diyorum. İnşallah şefaatine layık bir ümmet olabiliriz ama öyle çok hata yapıyoruz ki Rabbim affetsin.
Bu güzel bilgilerden dolayı Allah razı olsun.
Hayırlı sabahlar arkadaşım.

8 Nisan 2010 08:09

Sana da hayirli sabahlar canim. Allahu Teala affedicidir, dikkat ederseniz hatta Allah'in isimlerinin cogunun manasi hep merhametiyle ve bagislayiciligiyla alakali. Hepimiz insaniz ve hata yapabiliriz bu fitratimizda var zaten. Ancak ne olursa olsun, ne kadar gunahlarin icindede olsak Yaradan'dan umidi kesmeyip, devamli hidayet isteyerek dua edersek insalah sonumuz hayir olur. Bu konu hakkindada bir cok hadis ve ayet var. ''Siz istemesini bilin, ALLAH sonsuz vericidir''
Bu sadece bir tanesi. Sevgilerimle...

8 Nisan 2010 08:27

“İslam garip başladı, başladığı gibi (bir hale) dönecektir. Ne mutlu gariplere!”



allah razı olsun .....

8 Nisan 2010 08:45

Rabbim affetsin bizleri biz okadar yanlış şeyleri sevmişiz ki şimdi parçalarımızı toplamya çalışıyoruz. namazlar eksik ibadetler tam değil. düşündükçe kendimden nefret ediyorum bazen. Rabbim affetsin beni...

8 Nisan 2010 13:14

Rabbim cumlemizden razi olsun Filizcigim.

Allah affedicidir affetmeyi sever. bunu hepimiz biliriz.

9 Nisan 2010 10:11

Yorum Gönder

Related Posts with Thumbnails
Site'de Kaç Kişiyiz