Baglanmayacaksin bir seye, oyle koru korune...
O olmazsa yasayamam demeyeceksin..
Demeyeceksin iste, yasarsin cunku...
Oyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
Cok sevmeyeceksin mesela,
O daha az severse kirilirsin...
Ve zaten genellikle o daha az sever seni senin o'nun sevdiginden...
Cok sevmezsen ,cok acimazsin...
Cok sahiplenmeyince,cok aitde olmazsin hem...
Calistigin binayi,telefonunu,arabani hatta etrafindaki benim dedigin herseyi...
Hatta elini ayagini bile cok sahiplenmeyeceksin,
Senin gegillermis gibi davranacaksin..
Hem hicbir seyin olmazsa ,kaybetmektende korkmazsin..
Onlarsizda yasayabilirmissin gibi davranacaksin.
Cok esyan olmayacak mesela evinde,
Paldir kuldur yuruyebileceksin ...
illede bir seyleri sahipleneceksen...
Catilarin gokyuzuyle birlestigi yerleri sahipleneceksin...
Gokyuzunu sahipleneceksin...
Gunesi, ayi, yildizlari...
Mesela kuzey yildizi, senin yildizin olacak...
'O benim'diyeceksin...
Mutlaka sana ait olmasini istiyorsan birseylerin...
Mesela gokkusagi senin olacak..
illede birseye ait olacaksan, renklere ait olacaksin.
Mesela turuncuya ya da pembeye..
Ya da cennete ait olacaksin
Cok sahiplenmeden,cok ait olmadan yasayacaksin...
Hem her an avuclarindan kayip gidecekmis gibi,
Hemde hep senin kalacakmis gibi hayat,
ilisik yasayacaksin,ucundan tutarak...


Can Yucel

              Merhaba canlar, bu siiri eminim duymayan ya da okumayan yoktur. Hayatin monoton akisi, gereksiz dusunceler, sacma sapan inatlasmalar, bence ara sira hatirlamak gerekir diye dusundum. Insana farkli bir bakis acisi sunmus Can Yucel bu siirle. Ben ilk dinledigimde cok etkilendim hatta canimdan ote sevdigim, deger verdigim canimin caniyla paylastim hemen.Kendisini huzunlendirdigini soylemisti ama  olcuyu cok guzel ifade ediyor. Asktada, sevgide hatta  paylasmada da her zaman olcuyu korumamiz lazim. Hic bir zaman hayati, insanlari istedigimiz kaliplara oturtamayiz  ki...
Netice de herseye ragmen hayat devam ediyor. Kendine deger vermeli insan, Cunku bir tane daha sizden ya da benden yok. Hepimiz ayriyiz hepimiz ozeliz. Sartlari zorlayip icinden cikilmaz bir sekle sokmaktansa bence hayati oldugu gibi, insanlari oldugu gibi ve kendimizi de oldugumuz gibi kabul etmeliyiz. Kiymet bilinmeyecek fedakarliklarla, kendimizi yipratip yasamimizi zorlastirmayalim. Eminim zaten herkes ustune dusen gorevi hakkiyla yapiyordur iciniz rahat gonlunuz ferah, gununuz aydin olsun...

Sevgilerimle...