Hüzün...
Nikotin tadında bir sey bu...
Ve alıskanlık yapıyor...
Hüzne alısık gönüller daha dayanıklı...
Bunu biliyorum...
Hayata hep gözyası penceresinden bakmak.
Acıyı saklamak ve onu mukaddes bir emanet gibi tasımak asilce...
"Ardımda yangın sonrası bir sehir var... Yıkıntıların üstünde hâlâ dumanlarin tüttügü...
Kösebaslarında yaralı ve gönlü yaralı insanların dalıp dalıp gittigi, sokak aralarında saskın kedilerin dolastıgı! yangın yeri bir sehir... Dönüp bakıyorum. Sırtımda alevlerini sıcaklıgı hâlâ... Gözyası kaynagım kurumus... Gözyası yollarımda sararmıs otlar... Gözlerim ufukta... Kaçıp giden rüzgâri, yangını büyüten o rüzgâri ve geciken yagmuru arıyorum...

(Sevmek Ölmekle BaşLar)

Murat BAŞARAN