17-24 Haziran 1985 tarihleri arasinda Amerikan uzay mekigi Discovery ile uzaya giden ilk musluman arap  astronot Prens Sultan bin Selman, yaptigi aciklamada ''Uzaydan dunyayi seyrederken, sanki Kur'an-i Kerim okuyordum... Bambaska bir duygu... Anlasilmasi zor, ifadesi cok guc...'' dedi.

Prens Salman uzaya dogru hareket ettikleri zaman son derece heyecanli oldugunu ifade ederek,
''Discovery ile yukselmeye basladigimizda, ucus heyetinde ki herkes kendi ulkesini gosteriyordu...'iste burasi benim memleketim' diye. Sonra ulkeler kayboldu...Ulkelerimizin icinde bulundugu kit'alari, 'Surasi Amerika... Surasi Afrika' sozleriyle isaret etmeye baskadik... Bir sure sonra ise, kit'alar da gozden kaybolmustu. Butun arkadaslar, tek bir noktayi gosteriyorduk :
Iste Dunya... Iste bizim ortak evimiz... Masmavi bir inci gibiydi o...'' seklinde anlatiyordu duygularini.

Yuksek tahsilini ABD'de Denver Universitesi'nde haberlesme dalinda yapan Prens Sultan bin Selman bin Abdulaziz, ''Uzay mekigimiz Discovery'den masmavi bir inciyi andiran dunyamiza bakarken, sanki Kur'an-i Kerim okuyordum. Onumuzde duran, sanki Dunya degildi... Uzay derinliklerini kaplayan muazzam bir Kur'an-i Kerim'di acilan... Okuyor, okudukca duygulaniyordum...'' diyor.

''Iste, diyordum, Allah'in kitabi ne kadar da dogru soyluyor herseyi... Kainat ile ilgili olarak anlatilanlar, iste hepsi karsimdaydi...
Ben bir muslumanim... Allah'in ve Rasulu Hazret-i Muhammed (sav)'in bildirdigi herseye inaniyorum. Iste uzaydan, dunyaya ve  gorebildigimiz kadar butun kainata bakis, Kur'an-i Kerim'de yazilanlarin dogrulugunu bir defa daha ispatliyordu...
Imanim bir kat daha kuvvetlenmisti.''

Bugun elime gecen, bir zamanlar abone oldugum Gercege Dogru dergisinde Murat Yesil'in, okurken beni heyecanlandiran, bu yazisini sizinle paylasmak istedim. Bize cok buyuk gelen dunya aslinda hepimizin icinde yasadigi bir ev gibi gercekten...Aslinda ne kadar da kucukmus...Allah Teala da ne kadar da buyuk... Insan biraz tefekkur etse, icinde olunca buyuk ve sonsuz gorunen ama uzaktan bakinca bir o kadar da kucuk gorunen dunyamizin, icinde bulunan bu muthis ve muntazam duzenine hayret etmekten kendini alamiyor. Yuceler yucesi Mevla (cc) bu kadar guzellikleri hep bir arada nasil da guzel yaratmis...
Kim bilir kendi ne kadar guzel? Gunes ve Ay'in bir milim dahi vazifelerini sasirmadan yerine getirmeleri, Allahu Teala'nin onlari, denizleri, topragi bizim hizmetimize karsiliksiz sunmasi, ne buyuk bir mucizedir...
Daha saymakla bitiremeyecegimiz bir suru nimet, bu kucucuk dunyanin icinde bizim icin var...

Bunda karsilik'' insanoglu Rabb'ine karsi ne kadar da nankordur'' ayetine hatirlayinca da insan utaniveriyor. Allah Teala nasil da iyi taniyor, bizi, hic bir seyden memnun olmayan, doyumsuz kullarini...

Ya Rabb! Ihsan ettigin sayisiz nimetler icin, yerinde olan saglim icin, musluman anne-babadan musluman olarak dogmayi bana nasip ettigin icin, kendimi bildim bileli secdeden mahrum etmedigin icin,
Ya Rabb! En basta da Hz.Muhammed (sav)'in insallah ummeti oldugum icin, Seni ve Rasul'unu cok sevdigim icin, bana bunlari dusunecek ve yapamadiklarim icin istigfar edecek firsati verdigin icin Sana layik oldugundan da fazla Hamdediyorum...Cunku ben Sana ne kadar Hamdetsem azdir...
Nankor kullarindan olmaktan Senin sonsuz Rahmetine siginiyorum...amin