Efendimiz (sav) sahabilerine bir ikram sirasinda hizmette  bulunurken, uzaklardan gelen bir atli yanlarina yaklasarak :

_ ''Bu kavmin efendisi kim?'' diye sordu. ''O'nu ariyorum.''

Efendimiz (sav) guzeller guzeli, incelik sahibi, bu soruya, gurur olur endisesiyle ''Benim'' diye cevap vermedi. O an da sahabilerine hizmet etmekte oldugundan, asirlar boyunca yankilanan ve ayni zaman da atli adama cevap niteligi tasiyan bu sozlerle mukabele etti :

_''Bir kavmin efendisi, ona hizmet edendir.

Allah'in selami, Rahmeti ve bereketi, O'nun ve hepimizin uzerine olsun...Ne guzel cevap vermis atliya...Ne kadar nasipliyiz boyle bir peygamberin ummeti oldugumuz icin...Ne kadar hamd etsek az...Dunya hayatinda cok sikintilara maruz kaldi da bir of bile demedi. Bizler ne kadar da zavalliyiz, su gunlerde oruc tutuyoruz diye bu ne minnet boyle? Her dakika sikayet duyuyorum, kimi kime sikayet ediyoruz bir dusunun ne olur...Bize ihsan ettigi bunca nimeti, dusunup mahcup olmamiz lazim degil mi? Ne var yani Allah rizasi icin oruc tutsuysak, velev ki sicaklara rast geldi ne yapalim yani, bu bizim odememiz gereken borcumuz...Ben sahsen cok uzuluyorum ve hatta bazi insanlarin bu sicaklar yuzunden dayanamayip oruc tutmadiklarini gordum. :(
Bu yuzden kucuk bir hatirlatma da bulunmak istedim unutmayin ki cehennem burdan daha da sicak...
Ahiretteki hic bir gun bu gunlere benzemez, bizleri nelerin bekledigini bilmiyoruz ve hayat gorundugu kadar uzun degil. Sohbetler dinleyin, itikadinizi devamli yenileyin nefsinize firsat vermeyin...Rahmet ayinin rahmetinden mahrum kalmayin insallah...
Hz Muhammed (sav) gibi kendi kavmine hizmet edecek kadar asil, hasas, ince, naif bir Efendimiz var hamdolsun. O ummetim, ummetim, ummetim dedi son nefesine kadar... Ashabi ne kadar hasaslerdi boyle meselelerde, Efendimiz (sav)'i kirmak soyle durusun aman takva yasayalim da uzulmesin diye devamli ince ipin uzerinde yuruyorlardi. O kadar cok seviyorlardi. Gunahi soyle dursun takva yasamanin derdindeydiler, O uzulmesin, bizimle ahirette diger ummetlere karsi gurur duysun diye, dusunsenize...Ahirette yuzune bakacak yuzumuz olsun oyle degil mi? Eminim simdi nasil uzuluyordur ummetinin bu bosvermislik haline...:(

Allah'im, ben cok mahcubum, cok utaniyorum, ben yine de gunahkarim, bagislanmami diliyorum. Habib'ine layik bir ummet olmak istiyorum, o'ndan utanmak istemiyorum. Ya Rabb! Ben yanina sirtim da gunah yuklerimle degil, bagislanmis olarak gelmek istiyorum. Beni sefaatiyle huzuruna kabul eyle!amin