Ümmü Eymen, Peygamberimizin babasının cariyesiydi, Efendimizin babası vefat ettikten sonra efendimizin bakımını o üstlenmiştir. Peygamberimizin annesi vefat ettikten sonra onu alıp ve Mekke'ye götürmüş ve dedesi Abdulmuttalibe teslim etmiştir.
Kendisi de burada kalmış ve efendimizin bakımını üstlenmiştir.Efendimiz büyüdüğünde Ümmü Eymen azad edilmiştir. Efendimiz onu gördüğünde "Ailemden sadece bu hatıra kaldı" buyurmuştur. Ümmü Eymen önce Mekke'ye oradan da Habeşistan'a oradan da Medine ye hicret etmiştir.
Ümmü Eymen'in ilk eşi, Ubeyd ibn zeyddir. Peygamberimiz kendisine çok değer vermiş ve ondan övgüyle bahsetmiştir. Ubeyd Huneyn gazvesinde şehit olunca Ümmü Eymen dul kalmış ama metanetini korumuştur.

Bir gün efendimiz ashabı ile otururken, yanına Ümmü Eymen gelmiş Ümmü Eymen oradan ayrıldıktan sonra, efendimiz "kim cennetlik bir hanımla evlenmek istiyorsa Ümmü Eymen ile evlensin" demiştir. Bunun üzerine Zeyd bin Harise (r.a) onunla evlenmiştir. Hz. Hatice validemiz de bir düğün ziyafeti vermiş ve evlilikten Useme doğmuştur.Bir gün Ümmü Eymen, Efendimizden deve istemiştir. Allah Resulu, "sana bir deve yavrusu vereceğim" deyince, kadın " yavru alıp da ne yapacağım? Dedi. Bunun üzerine Efendimiz ne kadar deve varsa hepsi deve yavrusu değil mi? Dedi...
Rivayete göre, Ümmü Eymen hicret ederken, Ravha'ya varamadan Munsaraf isimli yerde akşam oldu. Susamıştı ama yanında su yoktu. Aynı zamanda oruçluydu. Susuzluk onu çok daraltmıştı. Tam o daraldığı esnada, gökten beyaz ipe bağlı bir koca su indi. Suyu aldı kana kana içti. Ümmü Eymen der ki, bu hadiseden sonra susuzluk çekmedim, yazın en sıcak günlerinde bile oruç tuttum ama o suyu içtikten sonra hiç susuzluktan yakınmadım.

Efendimiz, Ümmü eymen, annemden sonra annemdir demiştir.