Ama ben bu canimi verirdim, Senin yolunda, yeter ki kabul eyle...
Bir kiymeti yoktur nazarimda su canin, Sadece Senin icin bir sey yapabilmek adina...
Senin emanetindir gayri kiymetide ordan gelir...
Ya Mevla ! Ne olur nefse ziyan ettirme, Sen al, Sen sahip cik emanetine...
Benim gucum yeter mi ki ikisi ile bas etmeye?
Senin bana emanet ettigini bende Sana emanet ediyorum haddim olmayarak...
Rahmetine ve merhametine siginarak...

İlahi, kabul senden, red senden, şifa senden dert senden. Zıtlar aleminde nefsi ve takvayı, Vuslatı ve firâkı var
eden sensin. Her kimi kabul edersen aziz edersin, her ne miktar hasîs ise… ve her kimi red edersen hakîr edersin, her ne miktar nefis ise.

Bildim ki: Dost yolunda nistlik gerek. Yâr önünde pestlik gerek, ten cübbesi çâk gerek, gönül evi pâk gerek.
İlahi, her neyi yasak ettinse onu ittim; elime her ne sundunsa onu tuttum. İlahi, gönlüm oduna ne yaktınsa o tüter; vücudum bahçesine ne ektinse o biter. İlâhi, bî-zârım ol taâtten ki, ucb-u riyâ getire! Hoşnudum ol mâsiyetten ki, ağlama, sızlama ve nedâmet getire! İlâhî! Ne yazdınsa o olur, hâtime-i ömürde ne kodunsa ol gelir. Eğer muti' kulların tâatlerine inanırlarsa âsilerin dahi keremine dayanırlar. İlâhi, iman verdin, daim eyle; ihsan verdin, kaim eyle, aşk verdin, ziyâde eyle.

Sevgiliyi hatırlatacak vesilelere, renklere, seslere müşteri cümle canlara aşk olsun...

Muhabbet-i Ehli beyt-i Mustafa üzerlerimize sâyebân,

Vakt-i şerif, sebeb-i gufran, aleme bayram olan Cuma,

Omür ve şahsiyetlerimiz, ahir ve akibet,

Zahir ve batınlarımız hayrola,

Aşk ola, aşk ile dola, Aşkullah,

Muhabbettullah, Marifetullah,

Şevkullah ve Zikrullah gönüllere nakşola erenler

Umalım ki Mevlam söylediklerimizi önce bize duyursun,

Sonra ihtiyacı olanlara tesir buyursun. . .Vesselam