Süfyan-ı Sevrî de şöyle buyurdu:

“Dersine gelenlerin çokluğu karşısında kendini beğenme hissine kapılmayan âlim, az bulunur.”
Günün birinde Hasan-ı Basrî, Harem-i Şerif’te çevresindeki büyük bir topluluğa hadîs yazdırmakta olan Tâvus hazretlerine uğramıştı. Ona yaklaştı ve kulağına eğilerek;
“Kendini beğenme hissi geliyorsa, bu meclisi terk et” dedi. Tâvus da hemen kalktı ve oradan ayrıldı. İbrahim bin Edhem de bir gün Bişr-i Hâfî’nin meclisine uğramıştı. Etrafını çevirenlerin çokluğunu görünce: “Yâ Bişr, nedir bu?” diye çıkıştı ve ilâve etti:
 “Eğer Eshabı kiramdan biri bu durumda olsaydı, nefsi hakkında kendini beğenme hissine düşmekten emin olamazdı.”

Süfyan-ı Sevrî hadîs yazdırırken yanında üç kişiden fazla bulundurmaz idi. Sonra biraz müsamahalı davranmıştı. Bir gün gördü ki çevresinde yüzlerce adam toplanmış. Birden ayağa kalkıp:
“Vallahi daldırdık. Eğer benim gibi bir adamın etrafına bu kadar insan topladığını Emi’ül-Müminîn Hazreti Ömer görmüş olsaydı, ‘Bu sana yaraşmaz’ der ve beni buradan uzaklaştırırdı” dedi.

Mehmet Oruç