Batili bazi psikolaglar, nefisle ruhu birbirine karistirmak gibi affedilmez bir hataya dusuyorlar. Pek tabii, bizdeki taklitcilerde ayni hatayi tekrar ediyorlar. Sonuc nefsin isteklerini sanki ruhun arzulariymis gibi kabul etmek ve psikolojik sistemleri bu yalnis kabule dayandirmak oluyor. Iste tavsiyeleri :
''Hic bir arzunuzu bastirmayin , icinize atmayin, bir an once tatmin edin.'' Bu fikirleri kabul de goruyor. Gunahlar, ilmi kisvelere burunerek mesrulastiriliyor. Boylece azgin ihtiraslarina sinir koymayan ''bilimsel sapiklar'' ve ''aydin zalimler'' cogaliyor. Zayiflar eziliyor, masumlar lekeleniyor...

Halbuki ruh ayri, nefis ayri mahluklardir. Ikisi ayni kiside bulunmakla birlikte, mizaclari taban tabana zittir. Birinin zevk aldigindan, digeri tiksinir. Nefis, kotuluklere meftundur. Lugatinde ''doymak'' kelimesine yer yoktur. Hep daha fazlasini ister. Simariktir, isyankardir, yuzsuzdur. Aldikca daha cok kuvvetlenir.
Nihayet oyle bir raddeye gelir ki, insana ''Hayatin gayesi zevktir,'' hukmunu verdirir. Mesuliyetten kacar. Kaideler, yasaklar ve kanunlar, onun en sevmedigi kavramlardir. Dini ve ahlaki da bunun icin sevmez. Cunku bunlar insana basibos olmadigini, ibadet icin, Allahu Teala'yi tanimak icin yaratildigini hatirlatir.

Ruhun da kendine has gidalari vardir. O ilimle olgunlasir, ibadetle tenefus eder ve tefekkurle yucelere erer. Yaratiklardakiharika sanatlari gorerek  Rabb'ni dusunmek, muhatap oldugu nimetler icin minnet duyarak sukretmek, en muhim gayesidir. Bu yolla, gecmisin elemlerinden ve gelecegin endiselerinden kurtulur. Teslimiyet  ve tevekkulle huzura kavusur.
Organlar yaptiklari ise gore kiymet alirlar. Sadece maddi zevkler icin kullanilan kabiliyetler, degerlerini kaybederler. Ruh bu gercegin farkindadir. Aklini ve diger manevi cihazlarini midesine ve cinsi isteklerine hizmet ettirenlerin mutlu olmalari kabil midir?
Efendilerin usaklara kole oldugu yerde, saadetten bahsedilir mi?

Omer Sevingul

Bu cok onemli ve uzerinde durulmasi gereken bir mesele oldugu kanaatindeyim. Insanlar ilimle mesgul olmadiklari gibi, bildikleri kulaktan dolma seyler...Olmaz arkadaslar...Okumak, dusunmek lazim bu kadarini an azindan bilmek lazim...Bir mu'min'in ayetle hadisi, ruh ve nefsi, harami ve helali birbirinden ayirt etmesi gerekmez mi? Kur'an-i Kerim'de buyuruyor Allah Teala :

''Ben size akil verdim dusunmez misiniz?''

Bu bir yana ilk inen ayeti hatirlayin...''OKU''...ilim ogrenmek her muslumanin uzerine farzdir, elinizden geldigi kadar, en azindan gunde bes sayfa kimsenin fazla zamanini almaz...Boylece cahil insanlarin uydurma bilgilerine inanmaktan kendinizi bir nebze olsun korumus olacaksiniz. Bazi insanlarin bu konuda ki dusuncelerini duyunca cok sasirdim ve bu yaziyi yayinlamk istedim...Hala ruh ve nefsin ayni oldugunu dusunenler var. Benim ruh ile alakali bir yazim daha var, ilgilenenler Hazine-i ilim etiketinde Ruhun Hammaddesini baslikli yazimi okuyabilirler...Sevgilerimle