Behlul Dana hazretleri, halife Harun Resid'e:
''Topragin altinda en fazla ne var?'' diye sordu. Halifede:
''Bunu bilmeyecek ne var, olu var'' dedi.
Behlul Dana hazretleri:
''Hayir, sultanim oluler degil, feryatlar var. iman ile gidenler; niye daha cok caismadik, niye daha cok ibadet yapmadik diye,
iman ile gidip gunahkar olanlar da; niye bu gunahlari isledik diye,
kafirler ise; neden kufre sebep olacak isler yaptik diye, herkesin feryadini bastirarak, feryat ederler.''
Insanin ahiret hayati, olumu ile baslar ki cogu insan bunu hep unutur, hatta hatirlamak istemez. Bence insan tefekkur icin ozellikle gitmeli kabir ziyaretine, kendini olmeden o kabirdekinin yerine koymali. Kabirdekilerin feryatlarini insanlar ve cinler disinda herkes duyar.
Peygamber Efendimiz(sav) :
''Eger hayvanlar, olumden sonra insanlarin basina gelecek olan dehsetli ani, bilecek olsaydilar, deri kemik kalacaklari icin, yiyecek et bulamazdiniz.'' buyurdu.
Ama insanlar bildikleri halde gaflet icindeler. Ben anlamiyorum elbet bir gun olecegini bile bile, hesaba cekilecegini bile bile nasil bu kadar umursamaz olabiliyor insanoglu.
Ya siz arkadaslar, ya siz bu konunun neresindesiniz?
Hatta bu konuyla alakali bir animi paylasayim sizinle. Esim beni istemeye geldiginin ilk gunlerinde, cok sik aramazdi ama her aradiginda mezarlikta rast geliyordum. Cunku ben firsat buldukca, Eyup Sultan mezarligi, Aziz Mahmut Hudai'nin ya da Sultan Fatih'in huzurunda hic bir yere gidemesem mahallemizdeki mezarliga gidip uzun uzun tefekkur ederim. Kendimi unutmamak icin, nefis terbiyesi icin, istigfar icin, dunyanin uc gunluk zevklerine kendimi kaptirmamak icin boyle bir care bulmustum ve iyi de oluyordu. Birde Imam-i Gazali'nin olum ve otesi kitabiyla da takviye yapiyordum. Bu durum tabi insanin ruh halini epey degistiriyor bence olumlu yonde, esimle birgun sabah namazina Eyup Sultan'a gittik ve orda dayanamadi sordu, nisanliyiz tabi o zaman, bende anlattim icimde ki herseyi. O an oyle bir saskinlikla bakiyordu ki bana daha hala hatirladikca gulerim.:)
Mubarek gun ve gecelerde bu bicareyi dualariniz da unutmayin...
Sevgilerimle...
''EY RABBIMIZ! Bizi Sana boyun egenlerden kil, neslimizden de Sana itaat eden bir ummet cikar.'' Bakara suresi:128
This entry was posted
on Cuma, Temmuz 02, 2010
at 08:37
and is filed under
yasanmis hatiralar
. You can follow any responses to this entry through the
comments feed
.
Kayıtlar
