Suutt...! (Yasanmis Ama Unutulmus)  

Posted by Tespih Taneleri... in

Ihtiyar bir adam, zorlukla tasidigi sut gugumlerini cadir direkleri arasindan gecirmeye calisirken:
''Suut...!'' diye bagiriyordu.Sut isteyen sut kuzularina...
Ihtiyar adam, henuz sozunu tamamlamamisti ki, cadirindan cikan ofkeli bir adam:
''Sen aklini kacirdin heralde! diye kukredi. Biz yaralilarimizla ugrasirken, sen para kazanma sevdasindasin.''
Yasli adamin gozleri dolmustu. Yumusak bir sesle:
''Bu depremde dort torunumu kaybettim evladim. Onlarin icecekleri sutu diger yavrularima hediye etmek istemissem, hata mi etmisim...!'' dedi.

Bu hadiseyi anlatanlar:
''Ihtiyar adama cikisan o kisinin aglayisini ve ona sarilarak ozur dileyisini hic unutmuyoruz'' diyorlar...
Bu olay 17 Agustos depreminde Sapanca'da yasandi. Bir cok aci olaylara sahit olduk  o donemde bu sadece bir tanesi. Beni cok etkilemisti, paylasmak geldi icimden...Aradan seneler gecti, unutuldu mu hersey?
Olen herkesin kiyameti kendi basina kopuyor cok ilginc...En cok sevdigine inandigin, en cok guvendigin insan bile cok kisa bir zaman sonra alisiyor ve unutabiliyor seni...Bence bu cok aci iste... Unutulmak...

This entry was posted on Salı, Temmuz 27, 2010 at 10:44 and is filed under . You can follow any responses to this entry through the comments feed .

6 yorum

Mevlam mutlaka sabır veriyor. Sabır vermese ölüm acısına kimse dayanamaz herhalde. Acı ilk günkü gibi olmasada kalbinde hiç kaybolmayacak bir yer ediyor. Hiç beklemediğin bir anda ortaya çıkabiliyor.
Çok anlamlı yaşanmış bir olayı bizlerle paylaştığınız için çok teşekkür ederim.

Saygılarımla.

27 Temmuz 2010 11:06
Adsız  

evet canim öyle aci bi durum gün eglip bizimde unutulacagimizi bilmek helede o yüzden en iyisi imkan varken simdi hayirli ameller islemek insallah nasip olur

27 Temmuz 2010 11:10

Allah sabir vermese geride kalmak daha zor inanin. Gitmek bir dügün degil mi aslinda.

27 Temmuz 2010 11:28

Tesekkurler arkadaslar yorumlariniz icin...Olmek kavusmaktir aslinda...Ancak '' cenneti istiyorsun bir turlu olmeye razi degilsin'' gibi bir durum oldu...Olum Hak Eyvallah, Kavusmaktir Yaradan'a Eyvallah ama nerelerde, nelerle mesguluz...Kavusacagimiz Mevla'ya mi butun gayretimiz yoksa dunyada ki sevdiklerimize mi? Yaradan icin olsa hersey zaten dugun, bayramdir...Oyle mi peki?
Herseye ragmen olmazsa olmaz dediklerimiz bile hayatimizdan su gibi akip giderken bir gun ayriligi yasamak ve akabindede unutulmak zor bence...

27 Temmuz 2010 11:58

Unutulmamak da var! unutulmak istemeyen kişi bir eser bırakabilir, dinimizde hizmet çok önemlidir. Sadaka-i cariye önemle vurgulanmıştır.

''İnsan ölünce, üç şey hariç ameli kesilir: Sadaka-i cariye, faydalı ilmi eser bırakmak veya ona dua ve istiğfar edecek salih evlat.'' [Müslim]

Hiç mi bir şey yapamıyorsun? Sevgi ekelim gönüllere hayırla yad edilelim, unutulmayalım.... Unutturmaz mevla her şey rızası doğrultusunda olursa...

Selam ile!

27 Temmuz 2010 14:21

Sevgili Rana, vedigin bilgiler icin tesekkur ederim. Ama insanoglunun nankorlugude ayetle sabittir. Bahsettigin guzellikleri yapanlar elbet Allah katinda unutulmaz. Zaten kula bu yeter. Ama ben insanlarin unutma vasfina degimdim yazimda.
Sevgilerimle

27 Temmuz 2010 16:17

Yorum Gönder

Related Posts with Thumbnails
Site'de Kaç Kişiyiz