Dünyâ bana büyük, dünyâ bana yük…
Koca âlemi omuzlarıma, gönül âyinemi avuçlarıma koyuyor; ah yine de ağır basan ve cam kırıklarıyla parçalanan ellerimi kurtaramıyorum.
Yaralarımı kendim saramıyorum.
Yaralarımı kendim saramıyorum.
Soramıyorum sana ey her şeyimi, her zerremi bilen Rabbim…!
Ancak yine de bir cevap buluyorum kelâmında:
“Şüphesiz güçlükle beraber bir kolaylık vardır.”
“Gerçekten, güçlükle beraber bir kolaylık vardır.”
“Öyleyse, bir işi bitirince diğerine koyul.”
This entry was posted
on Çarşamba, Şubat 08, 2012
at 09:15
and is filed under
Hikmet Damlalari
. You can follow any responses to this entry through the
comments feed
.
Kayıtlar
