Hangi kapıyı iki defa çalsak, "Yine mi?" derler. Hangi sözü iki defa söylesek, "Kaç defa duyduk, hep aynı şeyler" derler. Rabbim, bizi kullarının merhametine bırakma.


"İsteyin, vereyim'' buyuruyorsun. Kaç kere, ama kaç kere, aynı şeyleri, hem de belki zararımıza olacak şeyleri ısrarla istiyoruz, dileniyoruz.
Ancak o kerim kapın yüzümüze hiç kapanmıyor. Hata üstüne hata, günah üstüne günah işliyor, tekrar ellerimizi açıyoruz sana, hiç sıkılmadan, yeter artık, senden bıktık denilmiyor o kapıda.


Zaten o kapıdan başka çalacak kapı yok ki, çamura düşsekte, yalnislar içinde olsakta bize kim acır senden başka. Uğruna gecemizi gündüzümüzü feda ettiğimiz yavrularımız mı? Sebebi hayatımız olan ana babamız mı? Eşimiz dostumuz mu? Bizden bıkıvermeleri o kadar kolay ki...


En basit dünyalık isteğini bir kaç kez tekrar etsek, ne hatır kalır, ne gönül.
Aman ya rabbi, son nefesimize kadar günün her saatinde, her halimizle kapında dilenciyiz. Bunun ne gecesi var, ne gündüzü...
Acaba bu saatte olur mu? Bana kızar mı? Duâlarım yüzüme çarpılır mı? Diye bir kaygımız yok sevgini, kalbimizde daim eyle. Ya rab! Sev bizi, sevdir bizi, sevindir bizi amin...