YAKTIN BENI
Ucurumun en uc noktasinda
Dusuncelerimle bogusurken
Gozumun onunden gecen hayalinle
Mucadele halindeyken buldun beni.
Beynimde kopan fitinalardan
Yorgun dusmusken
Sonsuzlugun girdabinda
Bogulmak uzereyken yakaladin beni.
Son nefesimi verdigim anda
Solugum kesilmisken
Bedenim iyice hissizlesmisken gordun beni.
Her yerim uyusmusken
Ayaklarim uzerinde artik duramazken
Ellerinin sicakligiyla irkildim
Ellerinle tuttun beni.
Bulanik gorunurken dunya gozumde
Goz kapaklarim agirlasmis, acamadigim an da
Gozlerinle yakaldin goz bebeklerimi
Bittim artik yokum dedigim lahzada
Sozlerinle kendine hapsettin beni.
Askinla yuregimden yakaladin beni
Askinla yeniden dogmusken
Seninle yeniden yasamaya baslamisken
Yoklugunla yaktin beni...
Husna
This entry was posted
on Pazar, Şubat 28, 2010
at 02:45
and is filed under
Siirler
. You can follow any responses to this entry through the
comments feed
.
Kayıtlar
