Şems-i Tebrizi Şam’a döndüğünde, Mevlana Celaleddin için onun
yokluğu dayanılmazdır. Şems’in varlığını kabullenememiş kimseler,
Mevlana Celaleddin’e ileri geri laflar etmişlerdir. Mevlana’nın bu
kimselerden birine verdiği cevap şöyledir:
"Onun ışığı vurmazdan önce ölü bir nakıştım sadece taş duvarlarınızda.
O, elindeki yay ile vurmazdan önce tellerime; hep aynı nameyi çalıp
söyleyen, kendi sesine yabancı bir kuru rebaptım. Ben onun avucunda
bağlar, bahçeler ağaçlar görür; deryalar gibi geniş, deryalar kadar berrak
sular görürüm. Onun avucunda çıkan ağaçların gölgesinde dinlenirim.
Lâkin siz bunların hiçbirini göremezsiniz."
This entry was posted
on Salı, Nisan 24, 2012
at 06:18
and is filed under
Hikmet Damlalari
. You can follow any responses to this entry through the
comments feed
.
Kayıtlar
