Sozlerimin bittigi yerde, anlamini yitirmisti her sey
Artik manasiz kelimelerin yerini almisti
Damla damla yas yerine,
Kan akan gozlerim de ki bakislar
Akan her damlasin da ayri bir yakaris vardi
Kimsenin anlayamadigi
Bir asigin misralarin da bulurdum seni
Bazen de sazinin tellerinde ki ahenkte
Sanki her gazel seni anlatiyor
Sanki her turku seni soyluyordu bana
Nasil bir donemecti bu
Hem aglarim, hem dinlerim
Ama kimse anlamaz beni
Kimse anlamaz icin icin yanan yuregimi
Kimse bilmez sensiz uyandigim sabahlarimi
Elli kere uyanip seni aradigim gecelerimi
Kimse bilemez seni nasil sevdigimi
Kimse bilmez seninle atip, seninle duran kalbime
Kazidigimi askini harf harf, kelime kelime
Hic silinmemecesine
This entry was posted
on Salı, Şubat 26, 2013
at 17:10
and is filed under
Siirler
. You can follow any responses to this entry through the
comments feed
.
Kayıtlar
