Istanbul'u seviyorum. Bir sehir butunuyle ancak bu kadar  insanin benligine nufuz edebilir. Kisiligini yansitabilir, ruhuna ayna tutabilir. Istanbul'u seviyorum, cunku her semtinde Osmanli'nin izlerini tasiyor. Her tarafta Fatih'in aynasi var. Fatih ki Istanbul'u bize emanet birakirken Rumeli hisarini da sahit birakmis sanki. Nasil da yillara meydan okur gibi dimdik duruyor hala...
        Dun gece yarisi soyle bir tur attik bogaza dogru saat bir sulariydi. O yollar bombos, her yer sessiz ve sakin, karsi taraf pirlanta bir kolye gibi isil isildi. Allah'im ne guzellikler yarattinda istifademize sundun ne kadar hamdetsek az. Ayasofya topkapi sarayi elimi uzatsam tutacak gibi oylesine yakin ve net gorunuyordu ki, hemen onumdede Kiz Kulesi inci bir yuzuk gibi bogazda yerini almis. Hayran olmamak mumkun degil. Benim cocuklugum hep bogazda, orda ki parklarda gecti. Rabbim bin kere razi olsun babacigim yorgun argin isten gelirdi hic usenmeden her gece caya bogaza getirirdi. O da Istanbul'u cok sever.
     Ah Istanbul seni gercekten cok seviyorum. Insanlari sana zarar vermeleri cok canimi yakiyor. Peygamber efendimiz(sav)'in mujdesi, Fatih'in emanetisin bize ama  sahip cikamiyoruz. Eminim sende cok uzuluyorsun, dua edelim insallah Yaratan seni korusun. Insanlar daha fazla zarar vermesin sana, ellemesinler, yikmasinlar artik...
     Ne kadar kirpsalarda her tarafindan hala guzelsin merak etme hala herkes hayran sana. Dunyada senden guzeli yok ki zaten. Mevlam seni bagrinda misafir ettigin mubarek Eyup Sultan Hazretleri gibi daha nice sahabiler ve Allah dostlarinin hurmetine koruyacak insallah. Benim dualarim seninle Istanbul'um...
    
    Nelerden arda kalmistir dila dunyayi soyletsen
    Kimi cemdir kimi dara yatan mevlayi soyletsen...