Dunya Bir Han Bende Bir Yolcu!  

Posted by Tespih Taneleri... in ,



Gunlerden birgun, zamanin unlu bir bilgesi hukumdarin sarayinin kapisina geldi. Muhafizlarin hicbirisi saygilari nedeniyle onu durdurmaya calismadi. Bilge sonunda hukumdarin tahtinda oturdugu odaya girdi.
Ziyaretcisini hemen taniyan kral saygiyla ayaga kalkip sordu:
''Ne istiyorsun? Sana nasil yardim edebilirim?''
''Bu handa uyuyacak bir yer isiyorum'' cevabini verdi bilge.
''Ama burasi han degil ki'' dedi kral kizginlikla, ''benim sarayim.''
''Sorabilir miyim senden once bu sarayda kim yasiyordu?''
''Babam. O oldu ama.''
''Ondan once kim yasiyordu?''
''Buyukbabam. O da oldu.''
'' O zaman burasi insanlarin kisa bir sureligine gelip kaldigi, sonra da terk edip gittigi bir yer demek ki. neden ona han demeyeyim ki?''

Murat Ciftkaya

Hepimiz ayni bu kral gibi oldugumuz yeri asiri benimsemisiz. Aslinda bizim olan hic bir sey yok. Ev aliriz esyayla doldurmaya calisiriz herseyin en guzeli, en parlagi olsun deriz. Oyle bir doldururuz ki bazen soyle husu icinde namaz kilacak yer kalmaz  koskocaman evde, ya da salonun ortasinda sererler seccadeyi...
Benim en buyuk hayalimdir insallah birgun kendime ait bir evim olursa, sadece bir odasini duvardan duvara kutuphane yapacagim ve odanin bir tarafina da seccademe ozel bir yer, duvarda tesbihimi asacagim ozel bir civi...Fazla rahat olmayan bir yer minderi, iste bu...Diger odalari kullanmam bile :)
 Kisacasi bende bu dunyayi hana benzetiyorum. Evlerimizde bu hanin bolmeleri gibi... Birileri gidiyor, birileri geliyor... Almak icin bin bir turlu fedakarlik yapilan esya, mal, mulku hep geride birakilarak gidiliyor hemde. Sormak gerekir nefsimize, peki ya deger mi?
Hepimiz bu handa sadece kisa sureligine konaklamak zorunda oldugumuz yolcular degil miyiz?
 Fazla yerlesmemek lazim, devamli bavulumuz hazir olsun...Her an geldigimiz yerden cagirilabiliriz...Allah bavulumuzu salih amelle doldurmak nasip etsin, o zaman hafif olurda rahat tasiriz. Selam ve dua ile...Husna

This entry was posted on Çarşamba, Nisan 03, 2013 at 06:28 and is filed under , . You can follow any responses to this entry through the comments feed .

4 yorum

Amin.

Bir şehirden diğer bir şehre gidecek olan kişi, bir kaç saatcik için otobüs koltuğunu veya uçağın koltuğunu süslemeye kalksa tuhaf tuhaf bakarız, aklından da şüphe ederiz kuvvetle ihtimal. Ama hallerimiz buna benziyor... Malımız mülkümüz olsun ama gönlümüzde olmasın yeterki diyelim ama malesef o gönüllere zor söz geçiriliyor...

Selam ve Muhabbetle!

20 Temmuz 2010 19:21

Guzel yorumun icin cok tesekkur ederim Rana'cigim; yazdiklarina aynen katiliyorum.
Allah razi olsun guzel kardesim...
Selam ve dua ile...

21 Temmuz 2010 02:10

gene size yajışır bir yazı şu uzun diye düşünülen ancak bir kelebek kadar ksa ömürlerimizde dünya malına düşkünlüğü anlata bilen güzel bir yazı ellerinize sağlık

21 Temmuz 2010 11:44
oxvamu  

Bismihi Subhanehu..
Yolcu yolculuğunu bilmeli.. Bildiğini anlamalı.. Anladığını kavramalı.. Kavradığını yansıtmalı.. Aslolan neyi ne kadar bildiğimiz değil, neye ne kadar ayna olduğumuzdur. Çokların dilinde ''Hayat fani, biz misafiriz'' sözleri kurulan cümleden öteye geçemiyor maalesef. Dillerin konuştuğunu uygulamalar ve filler reddediyor. Sanırım ''dil mü'mini, dil müslümanı'' olmaktan çıktığımız gün felah bulacağız.
''kalp mü'minleri'' olabilmek duasıyla..
Not: Yazdığım cümleler kendi nefsime dersten ibarettir. Hissesi olan varsa bilsin ki yazdıran Rabbimdir ancak..
Maesselam, maeddua.. Fiemanillah..

4 Nisan 2013 09:33

Yorum Gönder

Related Posts with Thumbnails
Site'de Kaç Kişiyiz