Gençken daha kanaatkârdın; şimdi altın istiyorsun, hâlbuki önceden sen altındın.
Üzümlerle dolu asmaydın; nasıl oldu da kesata uğradın; üzümün tam olacakken bozulup gittin?
Meyvenin günden güne daha tatlı olması lâzım. İp eğirenler gibi gerisin geri gitmenin lüzumu yok!
Yıllarca gönüller yırtan, kalplere elem veren taş oldun; bir tecrübe et, bir zaman da toprak ol! Toprak ol ki renk renk çiçekler bitiresin.
Naz için gül gibi bir yüz gerek. Öyle bir yüzün yoksa, kötü huyun etrafında dönüp dolaşma, nazlanma! Yusuf değilsen bari Yakup ol; onun gibi istediğine erişmek için ağla!
İşte bunun için mü’min, (Hak yolda) başarılı olamamak korkusundan, daima namazda “İhdine’s-sırâta’l-müstakîm: Bizi doğru yola ilet” der.
This entry was posted
on Çarşamba, Kasım 24, 2010
at 07:41
and is filed under
Hikmet Damlalari
. You can follow any responses to this entry through the
comments feed
.
Kayıtlar
